Bahri Başyayla arşivinden…
Her köyün, kazanın, şehrin yağmur duası yapmak için kutsal saydığı bir yer vardır. Çankırı’da da yağmur yağmadığında yani uzun süre kurak geçen aylarda Çankırı halkı kutsal saydıkları türbelere gidip şefaat diler, dualar yapar, kurbanlar keser, pilavlar pişirirdi. Pişirilen bu yemekler toplu halde yendikten sonra yine toplu halde şehre dönülürdü.
Bu tür törenler 1940 yıllarına kadar şimdiki Ateş Okulu’nun bulunduğu Hacet Tepesi’nde devam etti. Sözü edilen yöreye okul yapıldıktan sonra bu gelenek devam etmemiş. Halk, başka türbe ve tekkelerin bulunduğu mekanlara gidip, yağmur duası ederek yağmurun yağmasını beklemiştir.
